Ik was wat aan het inkakken zoals ik dat noem, zat in mijn routine en patronen en voelde een behoefte aan meer ruimte, vrijheid en plezier. Het was of er eens flink wat afgestoft mocht worden. Daarbij kwam bij mij het woord ‘spelen’ elke keer terug en dat vertelde ik mijn vriendinnen. Zo kwamen we op theatersport en al snel leidde dat naar jou. Natuurlijk kom je je naam dan ergens anders op de socials ook tegen en las ik in je blogs dat ik bij jou moest zijn.
Het tijdstip, de ochtend en de locatie zijn fijn. De eerste keer was het veel, wat logisch is als je nieuw in een groep bent én we mogen allemaal meekijken/luisteren hoe je je keuzes maak en jezelf aanstuur ;). Er was vooral heel veel plezier, wat hebben we heerlijk veel gelachen. Alle oefeningen werkten en hebben dus een doel. Dat was zo fijn, we gingen allemaal mee, ervaarden, beleefden en deden de oefening en alles ontstond. Daarna was er ruimte om te vertellen hoe het voor je was, met nadruk op de ruimte. Je nodigd ons daarvoor uit maar laat vrij wat er terug komt. De oefeningen zijn niet zomaar, in het nabespreken treft het altijd zijn beoogde doel en verdieping waar je mooie tegeltjes van kunt maken. Ik denk dat een ieder zijn eigen aandachtspunten en lering haalt uit een oefening, dat vind ik de kracht van je lessen. We vinden herkenning, verdieping, wat er los wil gemaakt of waar je meer van wil. Jij weet de verschillende lagen te benoemen en open te ‘gooien’, zodat we deze allemaal herkennen en dus tot zelfreflectie uitnodigd.
Iedereen vind iets, zonder te zoeken, maar door te ervaren en versterkt door elkaar juist door hoe jij dat neerzet. Ik heb het heel goed gehad bij je en iedereen in de groep. Ik heb mooie inzichten gekregen waar ik buiten de lessen mee door speel. Superfijn. Eentje dan: Als ik de beweging voel, deze inzetten, dan komt de invulling vanzelf en die is altijd goed (omdat ik er geen verwachtingen bij heb gemaakt :). Ik ben gegroeid.
