Vroeger had Dokter Phil nog geen eigen programma. Hij werd geïntroduceerd bij Oprah. Zij was helemaal dol op hem en noemde hem ‘Tell it like it is Phil’. Ze roemde hem om zijn directheid. Hij nam geen blad voor de mond en liet mensen niet wegkomen met hun overduidelijke smoezen voor hun ‘wangedrag’. Dat was toen vernieuwend. Oprah en haar kijkers smulden ervan, inclusief ikzelf. Het ging eigenlijk meer om Dokter Phil en zijn methode dan om de problemen van de deelnemers. Dokter Phil kreeg applaus en deelde ‘hugs’ uit als zijn ‘patiënten’ braken en toegaven aan zijn dwingende eerlijkheid.
Heeft iemand baat bij jouw betweterigheid?
Nou was ik ook niet bepaald een zachte heelmeester. Alhoewel mij dat niet de roem van Dokter Phil heeft opgeleverd. Sterker nog, mensen vonden het lang niet altijd prettig als ze geconfronteerd werden met iets wat voor mij overduidelijk was en voor hun blijkbaar een blinde vlek. Het heeft mij zeker een vriendschap gekost en wat pittige gesprekken opgeleverd. Ik heb dan ook bijgeleerd in de loop der jaren. Ik houd veel vaker mijn mond of ik vis voorzichtig of iemand al een beetje weet wat ik denk te weten. Het is soms bewegen op dun ijs.
Tegeltjeswijsheden in overvloed
In mijn cursus doe ik het anders. Daar gaat het over persoonlijke ontwikkeling en dus vind ik dat ik mag vertellen over wat handig is en wat niet. Ik laat het deelnemers in spel ervaren; werkt dit gedrag, wat is jouw reactie hierop, waarom blokkeer je. Ik stel vragen en ga in gesprek. Soms neem ik iets langer de tijd omdat een onderwerp mij aan het hart gaat. Er komen af en toe wijsheden uit mijn mond die ik zelf verrassend vind en die ik graag terug zou zien op een tegeltje. Helaas onthoud ik ze vrijwel nooit.
Je bent al zo ontzettend goed gelukt
Steeds zeg ik erbij ‘doe er mee wat je wilt’. Ik verkondig niet de waarheid, ik vertel je slechts wat ik zie en ervaar en wat ik geleerd heb in de loop van mijn leven. Het staat je vrij om daar wel of niet iets mee te doen. Kortom ik ben een soort Dokter Phil light. Ik zit niet recht in je gezicht te tetteren tot je ‘toegeeft’. Ik ben volgens mij een lieve docent. Ik heb oog voor mijn deelnemers. Als ik ze confronteer is dat niet uit gelijkhebberigheid maar omdat ik ze oprecht iets beters gun. Vaak bestaat dat juist uit meer liefde voor zichzelf. Want wat ik steeds weer zie is dat de meest geweldige mensen nauwelijks oog hebben voor hun eigen mooiheid. Daar wil ik graag ‘Dokter Phillerig’ voor zijn. En ik geef je ook nog een ‘hug’! Als het weer mag…
